Εσύ φταίεις

Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ...άλλα πάλι, δεν μένουν ποτέ σταθερά...ούτε έστω για λίγο...

Μερικά πράγματα χρειάζονται δραστικά μέτρα...και μερικά χρειάζονται να μην κάνεις απολύτως τίποτα...άφησέ τα και θα λυθούν από μόνα τους...

Κάποια πράγματα μένουν ανεξίτηλα γραμμένα στις καρδιές μας...εκείνα τα λίγα ξεχωριστά, ενώ τα υπόλοιπα ξεχνιούνται πριν συμβούν...

Μερικές φορές δεν έχει σημασία τί θέλουμε, γιατί είμαστε μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου σχεδίου και σχεδόν ποτέ δεν καταφέρνουμε να δούμε την μεγαλύτερη εικόνα...

Άλλες φορές πάλι, αν δεν ανοίξουμε το στόμα μας να μιλήσουμε, τίποτα δεν θα συμβεί και θα λιώνουνε οι πίκρες στους αιώνες...

Κάποιες φορές όμως, χρειαζόμαστε κάποιον να μας πάρει αγκαλιά και να μας δώσει ένα χέρι βοηθείας...αν δέν, θεωρούμε τους εαυτούς μας καταδικασμένους...και αν ναί, συνειδητοποιούμε πόσο τυχεροί είμαστε που η ζωή μάς έστειλε αυτούς τους φίλους που μας αγαπούν και μας νοιάζονται...

Και πάνω από όλα, ένας άνθρωπος που νιώθει μόνος, σαν κι εμένα, να σηκώνει το κεφάλι και να βλέπει γύρω του πρόσωπα γνωστά...πρόθυμα να συγχρονίσουν τις καρδιές τους με εκείνον...

Μπορεί το πρόσωπο του θεού να είναι στραμένο αλλού σήμερα, μα εγώ νιώθω τυχερός που μπορώ να στείλω ένα μήνυμα που να λέει «σ’αγαπώ» και να γνωρίζω με σιγουριά ότι η απάντηση θα είναι «k gw..», αντί «kalan omws..».

26/10/10 13.03 ~ του αγίου Δημητρίου του δολοφόνου.

End of an Era