Johnny

"Dear Johnny

Πως είσαι άτιμε, παλιόφιλε; Λοιπόν, μη με ρωτάς αν περνώ καλά, γιατί δεν. Ένα μεγάλο κενό έχει καθίσει στην καρδιά μου και δεν λέει να φύγει. Πως γεμίζει το κενό δεν ξέρω, δεν είμαι εγώ σοφός και ρήτορας μεγάλος για να πω. Είναι όμως περίεργα οικείο το αίσθημα του πόνου. Τί λες; Αν ήσουν εδώ θα έλεγες "μην βάζεις το μουνί στο βάθρο φίλε, μην το αφήνεις να σου πατάει την περηφάνεια". Και πιθανόν να είχες δίκαιο. Μα δεν μπορώ ρε Johnny, είναι που αγαπάω δικέ μου...μα τον πούστη τον Έρωτα μόνος μου τον έχω, μόνος μου τον βλέπω. Είναι η Ποίηση που σαν αίμα κυλάει άσκοπα στις φλέβες μου, και μέσα βαθειά μου ξέρω την ανικανότητα της ψυχής μου να ορθοπηδήσει, μα πριν τα μάτια σφαλίσω, θα δώσω σε όποιον άτυχο μείνει πίσω ένα γράμμα κι ένα σιγοψυθιριστό τραγούδι για να θυμάται και να κλαίει.

Και δεν έχει τίποτα σημασία πια.

Νά'σαι καλά στα μεγάλα σου ταξίδια και, Johnny, να προσέχεις ρε. Δώσε τα φιλιά μου στη Hannah και τα παιδιά.

Ξενοφίλιος"



*to whom it may concern: Μεν αφήννεις τα φαντάσματα του παρελθόντος να ξυπνούν το πληγωμένο παιδάκι μέσα σου, θυμήθου ότι είσαι άντρας πιον τζιαι εν χρειάζεται να κάμεις τίποτε για κανέναν. Αν το παραμελημένο αγοράκι μπορεί να συγχωρήσει, τότε μπορεί τζιαι μεις οι πιο κενοί να έχουμεν την ευκαιρίαν μας για λίην ευτυχίαν τζιαι ίσως, ΙΣΩΣ, μιαν μισάνοιχτην πόρτα τζιαι για λλόου μας.

*IF NOT AWAKENED BY NOW KEEP SLEEPING*