Γιατί εμουθκιάσαν ούλλα πάλε...? Άμπα τζιαι πέθανα τζι εν το χαπάρισα..? Άρκεψεν η κατάθλιψη του σιειμώνα. Μπαίνεις μες τη χειμερία νάρκη σου, τζιαι ξυπνάς που ννα ανοίξει ο τζιαιρός..
Έσιει πολλή μιζέρια τούτη η πόλη τελικά. Χωρίς να αλλάσσουν τα συναισθήματα που μου έφκαλλεν που πάντα. Απλά επροστέθηκεν τζιαι τούτον το, καθόλου τζιαινούρκον, συναίσθημαν μαζίν με τα άλλα, κάτω που την καρτελλούαν ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
Κάμνω πράματα χωρίς να ξέρω το γιατί. Χωρίς να έχω λόγον. Δρω μηχανικά. Ίσως τζιαι με κινήσεις απελπισίας μπορεί να πει κάποιος.
Δρω, αλλά παραμένω αδρανής.
Ζω αλλά παραμένω άζωτος, χωρίς αναπνιάν.
Τί μου συμβαίνει...?
Γνωρίζω...αλλά παραμένω αδαής, χωρίς ίχνος αλήθκειας κάτω που το πετσίν μου. Τζιαι οι Ερινύες μου μισούν τα ψέμματα....μισούν τα!
Άμμαν πεθυμάς ίντα 'ν που κάμνεις?? Πάεις τζιαι βρίσκεις, σωστά? Τζι άμμαν εν μπορείς να κινηθείς??? Μαλακίες, πάντα μπορείς να κινηθείς!! Ποιός σε περιορίζει, του εαυτόυ σου εξαιρουμένου, άλλωστε?
Τωρά παλιμπαιδίζω ή έγινα, ξαφνικά, ποιητής...?
Για το Ρωμινάκι μου που έμεινεν πίσω να καρτερά..
3 σχόλια:
Άμα πεθυμάς πάεις τζαι βρίσκεις. Κινείσαι χωρίς να το καταλάβεις. Τζαι κάμνεις πράματα που εν θα έκαμνες ποττέ. Τζαι εν φοητσιάρικο το τι μπορεί να κάμεις άμα πεθυμάς. Γιατί εν πράμα που εν το ελέγχεις, ελέγχει σε τζείνο.
Btw, για τη μιζέρια της Θεσσαλονίκης... Πήεννε ένα απόγευμα που εν θα έχει σύννεφα κατά τις τέσσερις κάτω, στη θάλασσα να δεις το ηλιοβασίλεμα. Μπορεί να σου κάμει καλό ;)
Έσιεις δίκαιο, κινείσαι εντελώς παρορμητικά άμμαν πεθυμάς. Κάμνεις μόνο ότι σου λαλεί η καρθκιά σου. Είδα το αρκετές φορές τζιείν' το ηλιοβασίλεμα αν τζιαι όι όπως θα ήθελα, παρόλα ταύτα τωρά που μπήκαν οι κρυάδες μόνο σύννεφα βλέπεις παντού...επεθύμησα τον ήλιο της Κύπρου προφανώς...! =)
*Comment Update
Κλάφτου κλάφτου έφκαλλεν μας τζιαι ήλιο σήμερα!! xD
Δημοσίευση σχολίου