Καλλιπόλεως 4

Έκλεψες με εψές...εμιλούσαν μου δέκα γενέτζιες ταυτόχρονα τζι εγώ εθώρουν σε εσένα..με το κορμί σου το λυγερό να κινείται απαλά πάνω στην πίστα..με το πρόσωπο σου που μου εφάνηκε υπερβολικά οικείο, σαν να τζιε ήξερα σε χρόνια, σαν να τζιε ήμασταν φίλοι παλιοί τζιε ήρτα να σε δω να τραουδάς. Εμπήκα τζι ελάλες μας ροκκιές, τζιε μετά άφηκες τη φωνή σου να οργιάσει, να γεμώσει τη σκηνή. Χόρεψε καλλίφωνη μου...έμπα μες τη μουσικήν τζιε ποιός τους γαμά τους άλλους...χόρεψε για μέναν μιαν φορά. Εθώρουν σε να χορεύκεις τζι εσκέφτουμουν τη δική μου τραγουδίστρια που χορεύκει. Εθώρουν τους ούλλους τζίνους που ετρέχαν τα σάλια τους σαν σε θωρούσαν τζι έφκαινεν το γαίμα πας τη κκελλέ μου. Έτσι εν να θωρούν τζιε την άλλην...σίουρα. Έσιει τζι έξτρα κάλλη τζίνη. Ευχαριστώ κοπέλα μου. Όποια τζιε νά'σαι, όποιον τζι αν εν το όνομα σου. Εχάρισες μου μιαν όμορφη νύχτα μες την κόλαση χωρίς να ξέρεις τίποτε.


Στην υγειά του πρώτου τσιάρου μετά που τον εκόψαμεν...

"Άσε να καώ όπως θέλω και να χρεωθώ, αυτό το λάθος μόνο μου ταιριάζει"
"Βάλε το κόκκινο φουστάνι, εκείνο που σε κάνει να μοιάζεις πυρκαγιά"
"Μέ'κανες κουρέλι δε σ' αντέχω πια, χείλια έχεις μέλι κι άδικη καρδιά "





















ΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧ ΡΕ ΞΕΝΙΑ.......