Για τί γράφουμεν? Για ποιούς? Εν μιλώ για blogging αλλά για αθθρώπους σαν εσένα τζι εμένα που έχουν βιβλία -ακόμα τζιαι τόμους ολόκληρους- με γραπτά που εν θα εκδοθούν ποττέ. Γραπτά για αθθρώπους που έχουν σημασία για μας. Όι πως αλλάζει κάτι...οι έρωτες τζιαι οι ανθρώποι εν ανασταίνονται.
Άλλοι γράφουν για να πάρουν δύναμη, άλλοι για να δώσουν, άλλοι απλά επειδή μόνον έτσι ξέρουν να εξωτερικεύκουν τα συναισθήματα τους τζιαι άλλοι γιατί τζιαμαί -στο γράψιμον- βρίσκουν λύσεις. Όπως τζιαι να το κάμουμε όταν δεις τες σκέψεις σου γραμμένες μπορείς να συμμαζέψεις το χάος τζιαι να τες βάλεις σε μια σειρά.
Εγώ, έγραψα για έρωτες που δεν εγίναν έρωτες ποττέ, για φίλους που εμείναν πίσω, για την αγάπην την αγνή, που μια φορά μόνον έρκεται στη ζωή, τζιαι για θέματα απλά τζιαι καθημερινά.
Με λλία λόγια εγώ έζησα που μες το γράψιμο τζιαι το γράψιμο έζησε που μέναν.
Εξεκίνησα να γράφω τζιαι πάνω μου με τρόπους διάφορους, έκαμα τον εαυτόν μου βωμόν τζιαι εδέχτηκα τη θυσία σιωωπηλά. Μετά, άρκεψα να γράφω με μελάνιν ανεξίτηλον. Πρώτα εζωγράφισα τη ζωή, μετά έγραψα "θάλασσα" τζιαι μετά εζωγράφισα μιαν αγνήν κόλαση. Στο τέλος έγραψα πάνω μου τη δύναμη.
Δύναμη...η δύναμη του λόγου. Της ενέργειας που καταλιέται μες το chakra του λαιμού για να αννοίουμεν το στόμαν μας τζιαι να λέμε πράματα άσκοπα, λαφαζανιές, τζιαι να πληγώνουμεν ανθρώπους. Ενέργεια που καταλιέται επίσης στο βωμό της τρυφερότητας, του έρωτα τζιαι της αγάπης.
Ελπίζω ότι η δύναμη του λόγου εν να με βοηθήσει να αναλύσω, να εμπεδώσω τζιαι να μεταδώσω μερικά πράματα που έχω ανάγκην...
Έσιει δίκαιον τζιείνος που κάθεται πας το θρόνον του Ψεύτη? "Τίποτε εν αξίζει σε τούτον τον κόσμον..."?
Αξίζουν τζιείνα που εν να μείνουν πίσω. Όι γιατί εν να μείνουν πίσω, αλλά γιατί εν ναν οι αποδείξεις ότι υπήρξαν κάποτε ανθρώποι σαν εσένα τζι εμένα, που ένιωσαν τόσα τζι εν είπαν τίποτε, απλά έσκυψαν το κεφάλι νικημένοι τζιαι λλίον πριν χαρακωθούν έγραψαν ένα ποίημα για τζιείνο το άτομο που το άξιζε...
*Για όσους χαρακώνονται καθημερινά γιατί δεν μπορούν να μιλήσουν.*
Υ.Γ. Ξέρω ότι κάποια πράματα εν μιλιούνται αλλά νιώθουνται μόνον. Αξίζει όμως η προσπάθεια να τα αποδώσουμεν με λύματα της Νέας Ελληνικής γιατί εν Σπουδαία.
Υ.Γ.2 Τζιαι τα νεύρα συνεχίζουνται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου