Κάθε δευτερόλεπτον μακρά σου εν γλυτζιήν μες την πίκρα του γιατί γεμώνει ο νους μου που την σκέψην σου, τζιαι κάθε δευτερόλεπτο κοντά σου εν πικρό μες την γλύκαν του γιατί εν θα γενείς δική μου...
Ένας άδρωπος σοφός, στην κάψαν της καρκιάς του, έιπεν μου τζι έβαλα στον νου την πιό σοφήν κουβέντα: "Την πίκραν σου, ματούθκια μου, να την απολαμβάννεις. Πού να βρεθεί άλλον αγκάθθι λουλλουθκιού, ΔΙΚΟΝ ΣΟΥ, να σε σσιήσει;"
4 σχόλια:
Σωστός ο φίλος μου!
Εννα κάμω την κίνηση σε κάποια φάση. Εσκέφτουμουν κάτι σχετικό σήμερα το πρωί, ίσως βάλω κάτι στο blog μου πιο μετά.
Γιατί εν κάμνεις κίνησην εσύ ρε;
Κάτσε τζι έδησες με κόμπον! Για ίντα κίνηση μιλούμεν?! xD
Ματ. Τσιεκ ματ :D
Τζι'όποιον πάρει ο (γ)χάρος ρε :)
Τζιαι όποιον πάρει ο χάρος φιλούι μου!! Μιαν ζωήν την έχουμεν
Δημοσίευση σχολίου