Vody

Το τρεχαντήρι έπλεγε στις φλέβες του μυαλού μου μανιασμένο... Φωτιά ήταν το κύμα που κτύπαγε στην πλώρη του...στον αγέρα της ψυχής μου θρόϊζαν τα πανιά του... Ναύτες χεροδύναμους κι ηλιοκαμένους είχε να τραβάνε κουπί στην κάψα του Ισημερινού της καρδιάς μου...

-Πού πας τρεχαντήρι...; Για πού, δέρνεις, το κύμα να σε βγάλει; Σε ίντα ακτές, μανία σε πιάνει, να πας; Την αγάπη σε φλέβες τέτοιες δεν θά'βρεις... Μόν'την κάψα του καημού τρεχαντήρι... Σ'ελώδη νερά ήρθες...ατάραχα...ακυμάτιστα...καθησυχασμένα και πρόωρα γηρασμένα. Σήκω φύγε σκαρί του αίματος! Πρόσω ολοταχώς για νέα ζωή και άσε τις λίμνες δακρύων για σκουριασμένες μαούνες...! Εσύ είσαι νωπό ακόμη...μπορώ να μυρίσω την φρέσκια μπογιά σου...την φρεσκοσκαλισμένη γοργόνα στην πλώρη σου και το φρέσκο λάδι στους λύχνους που φωτίζουν τρεμουλιαστά το κατάστρωμά σου... Ίντα γυρεύεις εδώ σκαρί μικρό...; Εδώ είναι κοιμητήριον...

-Μηδέ και δεις μια όμορφη, νερού, πηγή, κοντά, εδώ να βολοδέρνει, πες την πως την εκαρτερώ τσαι πως γι'αυτήνα κλαίω. Να 'ρθεί να μ'εύρει πες την γέρο...νά'ρτει... Εγώ ήρτα επαέ να τηνα γυρέψω! Την άτιμη...τη σκύλλα!!! Μάγισσα είναι γέρο, μαγισσα!!! Μην την κοιτάξεις στα μάτια ποτές! Τα μάτια τση τα φλογερά που ναυτικούς δαγκάνουν...Μόνο να έρτει μπροστά μου να με πει πως πλιο δεν μ'αγαπαίνει...

-Τέκνον αγάπης, φλογερόν και δυσαρεστημένον. Άμε στην ευχήν του Θεού...άλλο δεν σε πέρνει να ταξιδεύεις...εκράτνεν εν'αητέντς στα κάρτσια του βρασιόνας...τρανού κακού οιωνός....βάι βάι...παλλικάρι μου που πας...; η μάνα...! Η μάνα εν κρυό νερό...μη θνήσκεις αντ'αυτής...
Ζήσε παλλικάρ' μου...ζήσε!!!

-Θεσσαλονίκη τηνε λεν γέρο!! ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

-Σην Λεμεσίαν τρέξε σκαρί...τρανόν γιαγκούν σην Λεμεσίαν...

AWAKENING CALL
8/1/12 - "Θεσσαλονίκη 2012"