Κάτι έπαθα τζιε είμαι χαρούμενος! Like...FOR REAL!! Τζι εν καταλάβω γιατί. Τζιε το πίσω μέρος του νου μου (του ποιού?!) πάντα στες χαρές καρτερά να έρτει μπόρα μιάλη να μας πνίξει.
Να μας λείψουν τα χαμόγελα τελοσπάντων.
Μπαίνω σε σκέψεις περίεργες τζιε ζω νωχελικά τζιε ανούσια. Τζιε γράφω πόστ χωρίς θέμαν ιδιαίτερον, απλά για να δω τες σκέψεις μου γραμμένες.
Τελικά οι σκέψεις μου ποιές ένι...? Να αμφιβάλλω συνέχειαν. Δηλαδή αν μου πεις καλημέρα φκαίνω έξω να δω αν έσιει ήλιον! Επίσης, να αγαπώ όσον πιο δυνατά μπορώ τωρά που μπορώ, πριν φύω τζιε πριν "φύω". Να δείχνω το εγώ μου όπως ένι σε ούλλους τζιε να μεν ασχολούμαι με εφήμερα πράματα. Άσχετο αν τα καταφέρνω ή όι, εγώ τούτα σκέφτουμαι!
Αλλόναν πράμαν, εν ο έρωτας, νομίζω ότι ο μοναχισμός τελικά έννεν μόνο θρησκευτικού χαρακτήρα τζι επήρα όρκο να μείνω όπως είμαι. Αν τον πατήσω ή όι εν να φανεί στην πορεία...Πάντως έσιει τζιερόν πολλύν να νιώσω έτσι, αλήθκεια. Αλόπως εν που έσιει πολλύν τζιερό να με πεί "αγάπη μου" τζίντο πλάσμα που μόνο τζίνο αφήννω να με πει έτσι. Που την άλλην τζίντο πλάσμα χρωστά μου τζιε χρωστώ του τζιε οι λοαρκασμοί μας εν τελειώνουν έτσι εύκολα, είτε φύω, είτε "φύω". Το ππόιντ ένι ότι τωρά είμαστιν όπως παλιά, πολλά παλιά, τζι έν θέλω να το αφήκω πίσω. Τζιε είπα του το...νάκκον άτσαλα αμμά είπα του το. Που την άλλην, το πιο πιθανόν να με αφήκει τζίνο πίσω..Τέλοσπαντων εμπήκαμεν μες τα υπόγεια τωρά τζι έννεν η ώρα.
Το τελευταίο πράμα που σκέφτουμαι εν το danish pastry with fruits του Four Seasons γιατί είπα πως εν να γράψω κάτι τζιε για τζίνο (γιατί επαρεξηγηθήκαν με τη σιοκολατίνα του προηγούμενου ποστ!), τζιε για το Imperial Earl Gray τσάιν δίπλα που μια σωπούα σαν ηβρέσιει, μες τα Χρώματα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου