Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Paranoiya

«Καταραμένη γλίτσα στα παπούτσια των προγόνων μου! Αναίσθητο αιδοίο! Σε μάζεψα απ’τις λάσπες και σ’έκανα Κυρία! Έτσι με ξεπληρώνεις πουτάνα; Εγώ σ’αγάπησα με ότι αληθινό είχα, σου έδωσα τη ζωή μου, τα νιάτα μου και την αφοσίωσή μου! Τρισκατάρατη! Ούτε μια τρίχα απ’το κεφάλι μου δεν αξίζεις! Ούτε το τελευταίο σκατό μου δεν σου δίνω πια μωρή! Στο διάολο να πας και χάρη σου κάνω, ανήθικο πουλημένο τσουλί! Σαράντα χρόνια γάμο μαγάρισες μαζί του πορνίδιο! Σαράντα ανυπόφορα χρόνια μιας ρουτίνας σκληρής και αφιλόκερδης και το μόνο που πέρνω πίσω είναι πουτανιό;! Α’ΣΤΑ ΔΙΑΛΑ!!! ΣΚΑΤΟΨΥΧΗ!!!»


-«Αγάπη....ξύπνα, μωρό μου...καλέ κλωτσάς στον ύπνο σου! Ξύπνα!»

-«ΑΕΙ ΓΑΜ....αα....εεεεε...;; Τί έγινε...;»

-«Εφιάλτη θα έβλεπες βρε μωρό μου...τσίριζες στον ύπνο σου και έβριζες...»

-«...εεε...ναι...ναι αγάπη μου, εφιάλτης ήτανε...»

-«Μωρό....μ’αγαπάς...;»

-«Τρελαίνομαι, αγάπη μου, τρελαίνομαι, τρελαίνομαι!!! Πραγματικά...τρελαίνομαι...»


Δεν υπάρχουν σχόλια: